توي زندگي براي شناختن اطرافيان به تفكر و انديشه او، نگاهي كه به زندگي داره، نحوه زندگي كردنش، علايق و خواسته ها و... توجه مي كنيم و بر اساس نتيجه گيري‌ها، درباره او قضاوت مي كنيم.

ولي تا به حال پيش اومده براي شناختن خودمون هم، همين روش رو اعمال كنيم؟...

گاهي اوقات به اين نتيجه مي رسم كه چقدر دير خودم رو شناختم... ولي بعد از مدتي متوجه مي شم كه همون موقع هم خودم رو درست نشناخته‌ام!... و البته اين نتيجه گيري همچنان ادامه داره!...