گاهي اوقات توي مسيرم اين آدم‌هاي ساده رو كه مي بينم، دچار توهماتي مي شم كه «من چقدر بيشتر مي فهمم!...» يا مثلاً «خوبه زندگي خودمو مي‌تونم كنترل كنم!...»

بعد از مدتي وقتي به گذشته خودم نگاه مي كنم... مثل يه بطري خالي بودم توي دريا... هميشه...