تا به حال شده به زندگي افراد مختلف نگاه كنيد؟ به نيازها و خواسته هاشون. به دغدغه ها و نگراني هاشون.
تا به حال اينها رو با كشورهاي ديگه مقايسه كرديد؟
تا به حال اينها رو با كشورهاي ديگه مقايسه كرديد؟
كشور ما در چه سطحي در جهان جاي داره؟ كنار كدوم كشورها؟
ايران داره تبديل به چي ميشه. شكوفايي اين كشور كي قراره اتفاق بيافته؟
ساده ترين و ابتدايي ترين مسائل مي تونه هرج و مرج ايجاد كنه!
به هر موضوعي بايد سطحي و با احتياط برخورد بشه!
مثلاً موسيقي؛ دنيايي كه هر روز دقايقي رو در كنارش سپري مي كنيم. لذتي فراموش نشدني. تنها زبان مشترك انسانها. دركي كامل از انديشه تمدني كه شايد نتونسته صداي خودش رو به گوش آيندگان برسونه. هنري كه ريشه در فرهنگ ايران داره. تنها حسي كه بيانگر تمام دردها و رنج ها و شادي ها و لذتهاي بشر بوده.
همان هنريست كه از ما گرفته شده... و چي جاي اون رو گرفته؟
تا حالا به انتخاب و نگاه مردم به موسيقي توجه كرديد؟ چه انتظاري از موسيقي دارن؟
فكر مي كنيد كساني كه توي محدوديت و سانسور به دنبال نيازهاشون مي گردند عاقبت چي بدست ميارن؟ وقتي ارزش‌هاي ما تغيير مي كنن طبيعتاً انتظارها و ديدگاه ها هم تغيير خواهند كرد. مثل نسلي كه الان دانسته و يا ندانسته با اون درگير هستن. مثل ذائقه اي كه مسموم شده...
متاسفانه توي كشوري زندگي مي كنيم كه موسيقي رو هم مثل همه هنرهاي اصيل ديگر كه از فرهنگ كهن ايران زمين بوجود اومده، بايد در محدودترين شكل اون تجربه كنيم.
كشوري كه همه زواياي مختلف زندگي در اون داره به سمت تظاهر پيش مي ره. شعر، علم، سينما، لذت، عشق، مذهب، ورزش، عرفان و ... كه البته موسيقي هم در اين ميان دستخوش تغييرات زيادي شده. با يه مقايسه سطحي هم مي تونيم متوجه بشيم كه تقريباً داريم توي يك زندان زندگي مي كنيم.
ايران داره تبديل به چي ميشه. شكوفايي اين كشور كي قراره اتفاق بيافته؟
ساده ترين و ابتدايي ترين مسائل مي تونه هرج و مرج ايجاد كنه!
به هر موضوعي بايد سطحي و با احتياط برخورد بشه!
مثلاً موسيقي؛ دنيايي كه هر روز دقايقي رو در كنارش سپري مي كنيم. لذتي فراموش نشدني. تنها زبان مشترك انسانها. دركي كامل از انديشه تمدني كه شايد نتونسته صداي خودش رو به گوش آيندگان برسونه. هنري كه ريشه در فرهنگ ايران داره. تنها حسي كه بيانگر تمام دردها و رنج ها و شادي ها و لذتهاي بشر بوده.
همان هنريست كه از ما گرفته شده... و چي جاي اون رو گرفته؟
تا حالا به انتخاب و نگاه مردم به موسيقي توجه كرديد؟ چه انتظاري از موسيقي دارن؟
فكر مي كنيد كساني كه توي محدوديت و سانسور به دنبال نيازهاشون مي گردند عاقبت چي بدست ميارن؟ وقتي ارزش‌هاي ما تغيير مي كنن طبيعتاً انتظارها و ديدگاه ها هم تغيير خواهند كرد. مثل نسلي كه الان دانسته و يا ندانسته با اون درگير هستن. مثل ذائقه اي كه مسموم شده...
متاسفانه توي كشوري زندگي مي كنيم كه موسيقي رو هم مثل همه هنرهاي اصيل ديگر كه از فرهنگ كهن ايران زمين بوجود اومده، بايد در محدودترين شكل اون تجربه كنيم.
كشوري كه همه زواياي مختلف زندگي در اون داره به سمت تظاهر پيش مي ره. شعر، علم، سينما، لذت، عشق، مذهب، ورزش، عرفان و ... كه البته موسيقي هم در اين ميان دستخوش تغييرات زيادي شده. با يه مقايسه سطحي هم مي تونيم متوجه بشيم كه تقريباً داريم توي يك زندان زندگي مي كنيم.
حالا مي تونيم فكر كنيم نسل جديدي كه در اين آشفته بازار زندگي مي كنن... چه دستاوردي رو براي ما مي تونه به ارمغان بياره...
* گوشه كوچكي از نتايج تاسف بار اين روند اشتباه رو در اينجا بخونيد. واقعاً ما داريم كجا مي ريم؟
** در اين رابطه اين مطلب رو هم حتماً بخونيد.